Saturday, April 6, 2013

the little kid, anas.

assalamualaikum.

anas is my youngest brothers. bongsu. manja. hensem. busuk. adik aku yang paling kecil.

ayah pergi tinggalkan aku masa umur aku 18 tahun. tapi anas.. masa tu umur dia baru 5 tahun. he only a little kid when ayah pass away. i ask him bout ayah a few hours ago..

aku: anas rindu ayah tak?
anas: angguk
aku: anas ingat kat ayah lagi tak?
anas: hmm, tak tahu la. aku lupa.

then i start crying.. in silent.. but i still keep asking him.

aku: anas tahu tak.. dulu ko susah sangat nak bangun pagi. nak pergi sekolah. pastu aku mesti marah ko. pastu nanti ayah mesti marah aku. ayah cakap, nak kejutkan anas bukan macam tu. kalau kejut macam tu sampai bila pun anas tak bangun. kene kejut elok-elok. pastu ayah amek ko bawak masuk dalam bilik air. mandikan terus.

then i keep talking about ayah. and tell him about what ayah always do in his life.

i hope anas will continue what ayah always do. poor him. he lack of love from ayah. he just spend 5 years of his life with ayah.

i miss my ayah..

kalau ayah masih ada mungkin kita tak jadi seorang yang tahu akan tanggungjawab kita.
kalau ayah masih ada mungkin kita masih lagi tak tahu berdikari.
kalau ayah masih ada mungkin kita masih lagi menjadi seorang yang suka bergantung pada orang lain.
kalau ayah masih ada mungkin kita tak jadi seorang manusia.

yes, i really miss u ayah but i have continue my life and looking forward. kalau anas boleh, kenapa aku tak boleh..

ayah, anas makin hensem. anak ayah tu bukan budak kecil lagi. tak lama lagi ayah nak dapat cucu. anas suka sangat sebab nanti dia boleh dapat kawan baru. i hope you were here. with us. tapi siapa kita nak lawan takdir Allah. sesungguhnya perancangan Allah itu adalah sebaik-baik perancangan.





Shoutbox